In 2021 verscheen de bundel Onderscheidend met gedichten van Wilbrord Braakman. De ondertitel luidt: ‘Leven in de orde van de natuur. Natuurlijk. In aflevering 23 van Groene Verhalen wordt het gedicht Leven voorgedragen, dat uit die bundel afkomstig is.
Een beschouwing
Hij die zich vindt en nimmer schroomt
waarvan men zegt hij heeft gedroomd
komt veilig in bij ene god die woont
in alle zijn- het lief omgordt.
Wonen is huizen in een holle stip
door confrontatie groeiend naar een dood
verzameld leven met het onderhoud
uitdijende oerweg nieuwe schoot.
De jaren tekenen met scherpe groeven.
Stuk gemaakte grond dat zal niet hoeven.
Weten wij nog onze wensen weer
hoe eenvoud leven was van kort weleer.
Elke kleine pijn is deel van levensdagen
want alles slijt aan stof tot nieuwe vragen.
Want eens hier dood zullen gaan
op wijzen wensen met een ongewis
blijven leven in nieuwe geschiedenis.
Met god, die weerklank blijft aan.
1953
Gelaagdheid
Leven is aanvaarden en inherent aan tijd.
Lengte verbonden met oud en grenzen.
Voor leven reden deze aardbol te doen verzorgen.
Waarbij tijd zich als vanzelf heeft ingeschaard.
Komen duister tegen en amper wetend wat dat is.
Herkennen licht met vonken, vragend troost.
Licht vieren lijkt lastig toch voelbaar dichtbij.
Hele geest haar heilige kwaliteiten gebruiken.
Voor waarnemen goed doen alles met allen.
Hoogste graad van energie aanwezige liefde.
Uittocht is van alle tijden in moderne jasjes.
Zal zich blijven modificeren en continueren.
Het vluchten van vogels is het veiligst vervoer.
Maken eigenzinnig beslag op grote velden om
speelsheid onder mensen aan te vuren en te gronden.
Terwijl de vogels in alle onschuld vliegen.
Zitten we op aardegrond en plaatselijk met velen.
Zuiver zijn van alles zal moeten worden betracht,
om te kunnen worden verstaan waarnaar wordt gedaan.
Liefde behoort ons een weg van zwijgen en welbevinden.
2010
Dobruskha
Tchechië